Ημικρανίες

Η ημικρανία χαρακτηρίζεται από ετερόπλευρο συνήθως, σε ποσοστό 70%, σφύζωντος χαρακτήρα άλγος, που συνοδεύεται από διαταραχές του αυτονόμου νευρικού συστήματος. Ο ασθενής χαρακτηριστικά αναφέρει ενόχληση από το φως, τον ήχο και τις οσμές ενώ παράλληλα θέλει να παραμένει ακίνητος και κατακεκλιμένος. Συχνά αναφέρεται αίσθημα ναυτίας και τάσης για εμετό. Τέλος είναι συχνό το αίσθημα άλγους στην περιοχή του αυχένα.

Η ημικρανία διακρίνεται σε επεισοδιακή, όταν ο ασθενής εμφανίζει λιγότερες από 15 ημέρες ανα μήνα κεφαλαλγία και χρόνια όταν έχει περισότερες από 15 ημέρες ανα μήνα κεφαλαλγία, από τις οποίες τουλάχιστον τις 8 ημικρανία.

Η αναλγητική αγωγή για την ημικρανία χωρίζεται σε οξείας φάσης, δηλαδή λαμβάνεται την ώρα της κρίσης για να σταματήσει τον πόνο και σε προφυλακτική αγωγή , η οποία λαμβάνεται συνεχώς και προληπτικά για να μειώσει τη συχνότητα και την ένταση των κρίσεων. Η αναλγητική αγωγή οξείας φάσης, πρέπει να λαμβάνεται στην αρχή της κρίσης για να είναι όσο πιο αποτελεσματική γίνεται. Η ορθή διαχείριση της αναλγητικής αγωγής και οι οδηγίες για την καθημερινότητα του ασθενούς είναι πάρα πολύ σημαντική ώστε να πετύχουμε τη μέγιστη αποτελεσματικότητα, με τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες.

Σε περιπτώσεις, όπου δεν μπορούμε να πετύχουμε επαρκή αναλγησία κατά τη διάρκεια της ημικρανικής κρίσης ή ασθενής εμφανίζει περισσότερες από 6 ημέρες κεφαλαλγία ανα μήνα έχει ένδειξη η προφυλακτική αγωγή. Όσον αφορά τις δυνατότητες προφυλακτικής θεραπείας περαν των φαρμάκων και διαφόρων φυτικών σκευασμάτων υπάρχει και η δυνατότητα μη φαρμακευτικών θεραπειών όπως:

—ιατρικός βελονισμός (παρέχεται στο κέντρο μας)

—έγχυση βοτουλινικής τοξίνης (bottox) (παρέχεται στο κέντρο μας)

—-ηλεκτροδιέγερση τριδύμου νεύρου (απαιτείται ειδικό μηχάνημα)